Roselle (Rusellae in het Latijn), was ooit een belangrijk centrum van de Etruskische beschaving en behoorde tot de Etruskische Dodecapolis, een confederatie van twaalf Etruskische steden die een politieke, economische en religieuze alliantie vormden. In 294 v.o.t. verloor het zijn politieke onafhankelijkheid aan Rome. Archeologische onderzoeken hebben romeinse monumenten blootgelegdt: het forum, de basiliek, het amfitheater, de baden, het Augusteum en enkele woningen waaronder de elegante Domus dei Mosaici.

In de jaren 1960 en 1980 heeft de Soprintendenza per i Beni Archeologici della Toscana ongeveer veertig marmeren erebeelden (1e eeuw na C.) opgegraven die ooit in de openbare gebouwen van de stad opgesteld stonden, waaronder de beeldencycli die gevonden werden in de Domus degli Augustales en in de Basilica dei Bassi.De beeldencyclus van het Augusteum is niet alleen opmerkelijk vanwege de kwaliteit van de beeldeb, maar ook vanwege de volledigheid. De twee meer dan levensgrote zittende beelden bij de oostelijke muur van het gebouw stellen het vergoddelijkte keizerlijke paar na hun dood voor: de vrouwelijke figuur, afgebeeld in de gedaante van Ceres, is Livia; terwijl de mannelijke figuur, zonder hoofd en afgebeeld volgens de iconografie van Jupiter van het Capitool, wordt toegeschreven aan Augustus. In de andere portretbeelden kan men persoonlijkheden uit de keizerlijke familie herkennen zoals Germanicus, Antonia Minor, Drusus Major, Drusus III, Julia Livilla, Agrippina Major, de keizer Claudius, enkele niet-geïdentificeerde vrouwen en meisjes en jongens, en tot slot een generaal zonder hoofd met een rijk harnas (lorica ) versierd met figuren van onderworpen barbaren en symbolen van de overwinning, die recent geïdentificeerd werd als Domitianus[4]. Tussen het Forum en het Augusteum is een kopie van dit beeld te zien. In het Augosteo werden ook enkele ex-voto sokkels met inscripties teruggevonden, die de basis vormden voor een nauwkeurige datering.

Drusus Julius Caesar

Drusus Julius Caesar (7 - 33) was een zoon van Germanicus en Agrippina de Oudere. Hij huwde Aemilia Lepida III – dochter van Marcus Aemilius Lepidus - wiens achterneef hij was.
Zijn grootouders aan vaders kant waren Nero Claudius Drusus en Antonia Minor. Zijn grootouders aan moeders zijde waren Marcus Vipsanius Agrippa en Julia Caesaris maior. Hij was geadopteerd door zijn grootoom Tiberius nadat Tiberius' eigen zoon Drusus Minor was gestorven. Drusus Julius Caesar werd later beschuldigd van samenzwering tegen Tiberius en werd gevangengenomen in 32, samen met zijn moeder. Hij stierf in de gevangenis in 33 van de honger.

Hij had vier broers (Tiberius en Gaius Julius Caesar, die jong stierven; Nero, en Caligula) en drie zusters (Julia Livilla, Julia Drusilla en Agrippina minor).

Drusus Caesar werd samen met zijn oudere broer Nero Caesar geadopteerd door zijn oudoom Tiberius en – nadat diens eigen zoon Drusus de Jongere in hetzelfde jaar was overleden – tijdens een senaatsvergadering officieel bevestigd in zijn rol als potentiële troonopvolger en onder de hoede van de Romeinse senaat geplaatst. Ter gelegenheid van deze gebeurtenis werd het volk een congiaarium toegekend. Drusus Caesar bekleedde verschillende ambten en was zowel pontifex als keizerlijk priester (sodalis Augustalis). In het jaar 25 bekleedde Drusus Caesar tijdens het meerdaagse Latijnse feest het ambt van plaatsvervangend stadsprefect (praefectus feriarum Latinarum).[6]

De samenzwering van Seianus tegen Nero Caesar

In het jaar 26 trok keizer Tiberius zich volledig terug uit Rome naar het eiland Capri. De permanente afwezigheid van de Princeps werd door de prefect van de praetoriaanse garde Seianus aangegrepen om zijn eigen politieke ambities te bevorderen en zijn machtspositie verder uit te breiden.

In een reeks van intriges probeerde Seianus eerst de eerste opvolger van Tiberius, Nero Caesar, uit de weg te ruimen. Hiervoor verkreeg hij de steun van diens broer Drusus Caesar door gebruik te maken van de rivaliteit tussen de broers om de troonopvolging en Drusus Caesar hoop op de troon te geven. [6] In het jaar 29 werden Nero Caesar en zijn moeder op bevel van de keizer beschuldigd van verschillende misdrijven en veroordeeld door de senaat. Beiden werden verbannen naar verschillende eilanden, waar Nero in het jaar 30 en Agrippina in het jaar 33 stierven.

De samenzwering van Seianus tegen Drusus Caesar

Als gevolg van de verdere intriges van Seianus, waarbij nu ook de vrouw van Drusus Caesar door middel van gerichte laster zou zijn betrokken,[7] werd Drusus Caesar in het jaar 30 op de Palatijn in een kerker opgesloten. [8] De beschuldigingen die de aanklager, senator Lucius Cassius Longinus, die Seianus steunde, Drusus Caesar in de senaat ten laste legde, waren vergelijkbaar met die tegen zijn broer Nero.[9] Drusus Caesar werd wegens samenzwering tot staatsvijand (hostis) verklaard en veroordeeld.[10][11]

De dood van Drusus Caesar

Het lot van de familie bleef niet zonder gevolgen voor het gewone volk. Er zouden demonstraties rond de Curia zijn geweest, waarbij werd geëist dat de gevangenen zouden worden gespaard. Bij de voorbereidingen voor de val van Seianus werd als alternatief bij mislukking van de onderneming overwogen om Drusus uit de gevangenis te halen om hem aan het volk te kunnen presenteren. Het was de bedoeling om Seianus af te schilderen als de enige verantwoordelijke voor het lot van de geliefde zonen van Germanicus, zodat het publiek zich tegen hem zou keren.

In het jaar 33, twee jaar na de succesvolle verwijdering van de prefect van de praetoriaanse garde, stierf Drusus Caesar als gevolg van ondervoeding in zijn gevangenis op de Palatijn. De feitelijke hoofdverantwoordelijke voor zijn dood, keizer Tiberius, liet ter rechtvaardiging de rapporten van de undercoveragenten en bewakers voorlezen voor de senaat, die de insubordinatie van de overledene tegen zijn autoriteit moesten bewijzen. Uit de documenten bleek ook dat Drusus Caesar in zijn nood het hooi van zijn slaapmat had opgegeten. In zijn delirium zou hij hierbij vervloekingen tegen Tiberius hebben uitgesproken, wat leidde tot mishandeling door zijn bewakers. Op bevel van de Princeps werd het lichaam van Drusus Caesar verbrand en de as uitgestrooid. Volgens Tacitus pleegde de vrouw van Drusus Caesar in het jaar 36, drie jaar na de hongerdood van Drusus, zelfmoord.[6]

In het Augusteum in Roselle werden enkele beelden en votiefbeelden van Drusus Julius Caesar opgegraven.